Polsko, nie jesteś ty już niewolnicą!
Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem,
Na którym z lochu, co był twą stolicą
Lat sto, swym własnym dźwignęłaś się duchem.
Ty, broniąc siebie wbrew wszelkiej nadziei,
Broniłaś jeno od czarnej rozpaczy
Wiary, że wolność, prawo, moc idei
Nie jest czczym wiatrem ust, ale coś znaczy.
(Leopold Staff)
24 października 2018 r. z inicjatywy p. Kamilli Lewandowskiej, która zorganizowała i poprowadziła spotkanie, naszą szkołę odwiedzili goście – regionaliści, znawcy oraz miłośnicy pilskiej i polskiej historii: pan Roman Chwaliszewski – emerytowany kierownik pilskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Poznaniu oraz harcmistrz Grzegorz Rzymski – komendant hufca ZHP im. Stanisława Staszica w Pile. Wraz z dyrektorem SP3, panem Szymonem Frydrychem oraz katechetą, ks. Tomaszem Wierzchowskim, wzięli oni udział w spotkaniu historycznym poświęconym setnej rocznicy odzyskania Niepodległości przez Polskę. Uczestniczyły w nim także trzyosobowe reprezentacje najstarszych klas naszej szkoły, czyli ósmych i trzecich gimnazjum.
Rozmawialiśmy o tym, jak to się stało, że tę niepodległość datujemy właśnie od 11 Listopada 1918r.? O tym, jak trudno było scalić nowe państwo z terytoriów trzech zaborów – rosyjskiego, pruskiego i austriackiego. Odradzająca się Polska pogrążona była w biedzie, żywność i węgiel wydzielano wtedy na kartki. Ówczesne polskie społeczeństwo można nazwać mozaiką narodowościową, gdyż ok. 30% ludności stanowiły w nim mniejszości narodowe – Ukraińcy, Żydzi, Białorusini, Niemcy i inni. W ślad za tym szły różnice religijne: w granicach nowego państwa obok wyznających w większości katolicyzm Polaków znaleźli się prawosławni, ewangelicy i wyznawcy religii mojżeszowej. Z wyznawaną wiarą wiązała się też inna kultura narodowa i nierzadko język. Oprócz tego tereny porozbiorowe miały inne systemy prawne, monetarne, a nawet inną szerokość torów kolejowych.
A jednak późniejszy premier i minister Jędrzej Moraczewski tak pisał o ostatnich miesiącach roku 1918: „Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po stu dwudziestu latach prysły kordony. Nie ma ich: Wolność! Niepodległość! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze.”
Goście wyjaśnili nam, jak to się stało, że Piła mimo sukcesu powstania wielkopolskiego po I wojnie światowej pozostała jednak miastem niemieckim. Mimo to duch patriotyczny zakorzeniony w najdawniejszych pokoleniach przetrwał na tych ziemiach i również Piła w 1945r. po 173 latach powróciła do Macierzy.
Młodzież zadawała pytania i opowiadała o tym, czym dla niej współcześnie jest patriotyzm. Wszyscy wyglądali uroczyście i zachowywali się wzorowo, dając tym samym wyraz temu, że wolność ojczyzny jest dla nich autentyczną wartością. Rozmowę osłodził poczęstunek elegancko przygotowany przez panie Ewę Koniec, Krystynę Mańkowską oraz Andżelikę Adamską. O wystrój sali z dużą starannością zadbała pani Magdalena Jasińska.
Do sukcesu tego wydarzenia przyczynili się swym zaangażowaniem również inni nauczyciele – pani Magdalena Klauza, pani Dominika Lipska-Gendera, pan Paweł Disterheft, a także pracownicy administracji – pani Małgorzata Buszka, panie pracujące w szkolnej stołówce oraz panowie Roman Adamek i Wiktor Łobos.
Wszystkim bardzo dziękujemy!
